Ny Fitiavana (angano zen) (lonjokely)

Ireo fihetsehampo isan-karazany eto amin'izao tontolo izao, hono, nonina tamin'ny nosy iray. Tao ny Hasambarana, ny Alahelo, ny Fahalalana sy ny maro hafa. Tao koa ny Fitiavana.

Indray andro nisy filazana naely fa hilentika tsy ho ela ny nosy. Samy nanomana ny sambony ireo fihetsehampo ary nandao ny nosy. Ny Fitiavana sisa no nijanona, tsy nahafoy hiondrana raha tsy mipaika ny ora farany.

Nanomboka rendrika ny nosy. Nijafajafa niantso vonjy ny Fitiavana. Indro nisy sambo mamirapiratra nandalo teo anilany. Ny Harena no tao anatiny.

"Harena o, afaka hanondrana ahy ve ianao ?"

"Mavesatry ny vola sy ny volamena ny samboko. Miala tsiny e, tsisy toerana ho anao intsony ato."

Nandalo ny Hambo tao anaty sambo mahafinaritra mampitsiriritra.

"Hambo o, mba ampio re aho. Ento aho fa ho dobo an-dranomasina."

"Tsy afaka hanampy anao aho, Fitiavana ! Kotsa ianao ka mety hanimba ny sambo fiarako."

Teo akaiky teo ny Alahelo.

"Alahelo o, avelao re izaho hiaraka aminao."

"An an an, mavesatra loatra ny alaheloko, mila fahanginana ny fizakako azy."

Nandalo teo anilan'ny Fitiavana ny Hasambarana, soneni-karavoana sy hafaliana, tsy reny akory ny toreo, ny toloko, gogogogon-dRafitiavana.

Tampoka teo nisy feo nanao hoe : "avia ianao Fitiavana, entiko ianao fa aza malahelo." Anti-dahy efa konka no miteny.

Nidoboka ny fo. Faly havanja ny Fitiavana. Hadinony hatramin'ny nanontany anaran'ilay mpamonjy azy. Nony tafita teny an-tany be izy ireo, roso rangahy, tsy hita izay nanjavonany. Teo vao tonga saina ny Fitiavana nanontany hoe :

"Fa iza moa iny ?"

"Ny fotoana iny", hoy ny Fahalalana.

"Ny fotoana ?", hoy ny Fitiavana gaga sy sanganehana. "Nahoana izy no nanampy ahy ?"

Tamim-pitsikiana feno fahendrena no namalian'ny Fahalalana azy :

"Satria ny fotoana irery ihany no afaka mahafantatra fa ny Fitiavana no zava-dehibe indrindra anatin'ny Fiainana."